แอนน์ แฮทาเวย์ คือ
- แฮทาเวย์
- แอ: ว. เล็ก, อ่อน.
- อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
- อน: อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- ์: ผู้สมรู้ร่วมคิด คําศัพท์เฉพาะทาง ซึ่งสมรู้ร่วมคิด เครื่องประดับตามสมัยนิยม ซึ่งเป็นส่วนเพิ่มเติม
- แฮ: อ. คำสร้อยที่ใช้ในบทร้อยกรอง.
- แฮทาเวย์: แอนน์ แฮทาเวย์
- ฮ: พยัญชนะตัวที่ ๔๔ เป็นตัวสุดท้ายของพยัญชนะไทย เป็นพวกอักษรต่ำ.
- ท: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
- ทา: ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
- ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
- ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
คำอื่น ๆ
- "แอนน่า อะมาเลีย เมอร์เคารี" คือ
- "แอนน์ ซุลลิแวน" คือ
- "แอนน์ ฮัตชินสัน" คือ
- "แอนน์ เซกซ์ตัน" คือ
- "แอนน์ แมนส์ฟีลด์ ซุลลิแวน" คือ
- "แอนน์ โรเบิร์ต ชาคส์ เทอร์กอต" คือ
- "แอนเดร วอซเนเซนสกี้" คือ
- "แอนเดรส มาร์ติเนส" คือ
- "แอนเดรส เซโกเวีย" คือ
- "แอนน์ เซกซ์ตัน" คือ
- "แอนน์ แมนส์ฟีลด์ ซุลลิแวน" คือ
- "แอนน์ โรเบิร์ต ชาคส์ เทอร์กอต" คือ
- "แอนเดร วอซเนเซนสกี้" คือ